عليرضا، اولين فرزند خانواده موحد دانش در سال ۱۳۳۷ش در تهران به‌دنيا آمد. در سال ۱۳۵۵ش بعد از اخذ ديپلم به سربازي اعزام شد و پس از فرمان امام خميني (ره) مبني بر فرار سربازان از پادگان‌ها، وي نيز از پادگان گريخت و به جمع انقلابيون پيوست. پس از پيروزي انقلاب، در كميته انقلاب اسلامي شميران به فعاليت مشغول شد. عليرضا در فروردين‌ماه ۱۳۵۸ش به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد و ابتدا مأموريت حراست از بيت امام خميني (ره) را بر عهده گرفت. با آغاز غائله كردستان، به اين خطه رفت و در چند عمليات پاك‌سازي عليه ضد انقلابيون شركت كرد. پس از آن به جبهه اعزام شد و به‌عنوان جانشين محسن وزوايي در عمليات بازي‌دراز حضور يافت و در همين عمليات بود که يك دستش قطع شد. پس از عمليات مطلع‌الفجر به مكه معظمه مشرف شد. قبل از عمليات فتح‌المبين، به تيپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) اعزام شد تا به‌عنوان معاون گردان حبيب بن مظاهر مأموريتش را انجام دهد. وي پس از خاتمه عمليات فتح‌المبين، فرماندهي گردان حبيب بن مظاهر را بر عهده گرفت و نقش فعالي در مراحل سه‌گانه الي بيت‌المقدس و آزادي خرمشهر ايفا كرد. در خرداد سال ۱۳۶۱ش با دختري مؤمنه عقد ازدواج بست و پس از پايان عمليات بيت‌المقدس، به‌همراه قواي محمد رسول‌الله (ص) به لبنان اعزام شد. عليرضا بعد از بازگشت از لبنان، فرماندهي تيپ ۱۰ سيدالشهدا (ع) را بر عهده گرفته و در عمليات والفجر ۱ با اين تيپ وارد عمليات شد و در همان عمليات نيز مجدداً مجروح شد. سردار عليرضا موحد دانش، عاقبت در تاريخ ۱۳ مرداد ۱۳۶۲ش در عمليات والفجر ۲ در منطقه حاج‌عمران درحالي‌كه فرماندهي تيپ ۱۰ سيدالشهدا (ع) را بر عهده داشت، عاشورائي گشت.